Loslaten

Loslaten

Laat Los. Twee kleine woorden met zo'n grote betekenis. Voor mij de aanleiding om met yoga te beginnen. Als professioneel danseres en choreografe heb ik mijn lichaam altijd op een dwangmatige manier gebruikt. Alles kan hoger, verder, sneller, langer, krachtiger en vooral beter. Sowieso beter. Meer. Intenser. Voorbij je grens. Erover heen. Er dwars door heen. Keer op keer tot het uiterste gaan.

Tot ik op mijn 35e mezelf tegen kwam in al het móeten. Al het perfectionisme had mijn grenzen vervaagd en ik was eindeloos afgedwaald van wie ik eigenlijk was. De drang naar die perfecte controle die mijn zelfbeeld beheerste.

Te midden van alles wat ik mezelf voortdurend oplegde, was ik even volledig de weg kwijt. Tijd voor verandering.

Na een life-changing coachingssessie met collega-danseres Myrna van Kemenade stapte ik bij haar voor het eerst op een mat. Die yogales bracht me de belangrijkste les in mijn leven. Leren om op 2 bij 1 meter alleen maar te Zijn.

Los te laten. Van de plaatjes die ik wilde zijn of moest zijn naar mezelf zijn. Van de ideale pose willen uitvoeren naar het creëren van de pose op mijn manier. Niets moeten. Alles mogen. Vrij zijn om juist mínder te doen. Letterlijk verdwijnen in de mat. De overgave toelaten en de balans hervinden tussen hoofd en hart.

Tijdens die eerste les viel ik als een blok voor de mat. Het werd mijn veilige plek. Waar ik geleerd heb om écht thuis te komen. Stukje bij beetje, les voor les, ademhaling voor ademhaling, houding voor houding en savasana na savasana op zoek gaan naar en vinden wie ik bén. En ja, ook dáár kom ik mezelf nog steeds tegen, gelukkig wel. Leer ik ieder moment op de mat weer los te laten. Leer ik zodra ik van de mat af stap, mezelf te durven zijn. Te mogen zijn. Te wíllen zijn.

Zijn. Is voor mij het moeilijkste dat er is. Loslaten. Vertrouwen. De weerstand die er is omarmen en er ook laten zijn. Mee bewegen met de stroom. Niet er tegenin. Go with the flow. Het is nu al 10 jaar mijn levensmotto wat ik al 5 jaar met liefde en passie door geef. Niets mooiers dan een ander te helpen met het leren loslaten. Mijn eigen les blijven toepassen, leert mij elke dag opnieuw dát wat ik inmiddels nu zelf zo vaak gebruik vanaf de andere kant van de mat; Laat Los.

Mijn liefste pose om in los te laten, is een milde backbend op een bolster of op een ander rond kussen. Je gaat zitten met je benen voor je en plaatst de bolster verticaal achter je billen. Dan leg je jezelf er ontspannen over heen zodat je rug tot en met je hoofd op de bolster rust. Billen aan de grond dus van de bolster af. Je schouders laat je naar beneden hangen en je armen leg je naast je neer zoals dat voor jou goed voelt. Van je onderrug tot aan je hoofd lig je nu op de bolster waardoor je borst iets gelift en geopend word.

Een zachte achterovertuiging en hartopener waarbij je jezelf "gedragen" voelt door het kussen. Laat je gewicht zoveel mogelijk richting het kussen zinken en gebruik je ademhaling om je borst nog bewuster te openen. Laat alle gevoel vanuit je buik naar je hart stromen met je adem en op de uitademing Laat je Los. Alsof je overstroomt vanuit je hart. Blijf 3-5 minuten in deze pose en rol dan heel langzaam via je zij van de bolster af, duw deze weg en rol terug op je rug om af te sluiten met savasana. Voel na wat deze houding met je doet. Unfolding the heart. Ontvouw je Zelf. Adem. Voel. Ontvang. Laad op. Laat los. Vanuit je hart.

Linda Veen
www.gowiththeflow-yoga.com
of volg me op Instagram @linda.gowiththeflow of Facebook Go with the flow